Είχα χτες την ευκαιρία μετά τον εκκλησιασμό στην Ι.Μ. Ασωμάτων Πετράκη, να γνωρίσω από κοντά και να έχω μια σύντομη συζήτηση με έναν άνθρωπο (για) τον οποίο διαβάζω αρκετά χρόνια. Ο Χρήστος Γιανναράς έχοντας ξεπεράσει πλέον τα 80 χρόνια ζωής, καθηγητής φιλοσοφίας και θεολόγος, αποτελεί μια πολυσυζητημένη προσωπικότητα. Για κάποιες απόψεις του έχει δεχθεί έντονη κριτική από την εκκλησία και πολύ σκληρούς χαρακτηρισμούς, ενώ ολόκληρες ομιλίες, ακόμα και βιβλία, έχουν γραφτεί κατά των θέσεών του.

Ο λόγος του, είτε φιλοσοφικός, είτε θεολογικός, είτε πολιτικός, είναι για τους περισσότερους ίσως δυσνόητος, καθώς χαρακτηρίζεται από συμπιεσμένα και βαθιά νοήματα τα οποία χρειάζονται ένα εκτεταμένο unzip για να μπορέσουν να επεξεργαστούν από τον μέσο αναγνώστη.

Σήμερα δημοσίευσε ένα άρθρο στην προσωπική του σελίδα για τα Χριστούγεννα, του οποίου παραθέτω ένα απόσπασμα.

Χριστούγεννα: το «πώς» και το «τι»
Ημερομηνία δημοσίευσης: 23 Δεκεμβρίου 2013

Καταλαβαίνουμε τι θα πει έρωτας, αυτό δεν σημαίνει ότι γνωρίζουμε τον έρωτα. H κατανόηση συνάγεται από εξηγήσεις, ακούσματα, πολλά διαβάσματα και θεάματα. Tη γνώση τη γεννάει η εμπειρία. Γνωρίζουμε τον έρωτα μόνο με την εμπειρία μετοχής στον «τρόπο» του έρωτα.

H λέξη «τρόπος» σημαίνει ένα «πώς», όχι ένα «τι». Tο «τι» το γνωρίζουμε με την αισθητή πιστοποίηση ή με μόνη την κατανόησή του. Tο «πώς» το γνωρίζουμε μόνο μετέχοντας στην πραγμάτωσή του. Oχι με τον νου μόνο, αλλά με την εμπειρία της πραγμάτωσης.

Διαβάζω τους κανόνες της κολύμβησης, της ποδηλασίας. Tους κατανοώ, τους αποστηθίζω, τους κατέχω. Αυτό δεν σημαίνει ότι γνωρίζω κολύμβηση και ποδηλασία. Θα έχω τη γνώση, μόνο αν αποκτήσω εμπειρία του «τρόπου» να κολυμπώ και να ποδηλατώ. Είναι κοινή η πιστοποίηση: ότι για τη γνώση του «τρόπου», τη γνώση του «πώς», δεν αρκούν οι λειτουργίες του νου, χρειάζεται η εμπειρία μετοχής στο συγκεκριμένο ενέργημα. Γεννιέται η γνώση από το γεγονός και τη δυναμική της μετοχής.
...
Tα Χριστούγεννα σημαίνουν επίσης «τρόπο»: Αδύνατο να γνωρίσει κανείς τα σημαινόμενα της λέξης μόνο με διδαχές, κηρύγματα, επίσημα διαγγέλματα, συναισθηματικές ωραιολογίες. Δυσκολότατη η πρόσβαση στον «τρόπο», δηλαδή στο γεγονός, σήμερα που λέμε «εκκλησία» και καταλαβαίνουμε ένα «τι» ιδεολογίας, που λέμε «έρωτας» και καταλαβαίνουμε ένα «τι» σεξουαλικότητας.
...
Aυτοί οι συλλογισμοί αφορούν στην κατανόηση της έννοιας «Θεός», στο «τι» του Θεού – δεν συνιστούν «γνώση» του Θεού. Γνώση θα μπορούσε να συστήσει μόνο η μετοχή στον «τρόπο» της αυτοαιτίας, μία λογικά αποκλειόμενη μετοχή ασύμβατη με τον «τρόπο» του αιτιατού. Tα Χριστούγεννα τα θέσπισε ως Γιορτή η χαρά όσων εμπιστεύθηκαν την ιστορική εμπειρία και μαρτυρία για τη «γνώση» του Θεού κάποιων ποιμένων – καταγραμμένη μετά και διακηρυγμένη από απλοϊκούς ψαράδες: Oτι σε εντελώς συγκεκριμένες χρονολογικές συντεταγμένες, σε σταύλο της πολίχνης Bηθλεέμ, γεννήθηκε βρέφος με καταργημένες τις αναγκαιότητες που διέπουν τα αιτιατά όντα, τα κτίσματα.
...
Tα Xριστούγεννα σημαίνουν είσοδο στον «τρόπο» του έρωτα.


---
Για όποιον αντέχει τη γραφή του Γιανναρά μπορεί να βρει ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://yannaras.gr/2013/12/%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%B9/#more-649